HARBİYE - ŞERİAT  SAVAŞI

 

    "Devam eden davalarda mahkeme heyeti değiştirilmesi doğru değildir."

    Bu veciz söz, BALYOZ çakma adlı BUYDURULMUŞ davanın sanıkları veya onların avukatlarınca söylenmedi.

    Bu anlamlı söz, cumhuriyetçi aydınlara karşı yürütülen davalarda, taraf olduğu açıkça belirlenmiş hakimlere karşı yapılan itirazlara karşı, onların uygulamalarından memnun olan Adalet Bakanı tarafından söylendi.

    Buna karşılık, duruşu beğenilmeyen hakimler davanın sürecine bakılmaksızın değiştirilmektedir.

    Son örnek, BALYOZ çakma adlı davadır.

    Önceki yargıç, tutuksuz yargılama kararı verdiği için azledilmiş, yerine AKP çizgisine uygun atama yapılmıştır.

    Yasalar ve bağımsız vicdanının sesinden başka hiç bir şeyden etkilenmeyen(!) sayın taze yargıç, tüm itirazlara rağmen, Dilipak (burdaki pak takısı sehven yazılmıştır) gibi bir şeriatçı militanı müdahil olarak kabul etmiştir.

    Neden ve neyin mağduru olduğunu, bir kendisi bir de mahkeme heyeti anlamıştır.

    Bu koşullarda, 193 BALYOZ sanığının tüm yakınları, meslektaşları, çalıştıkları birliklerin komutan ve subay-astsubayları ile TSK  komuta kademeleri de mağdur sıfatıyla müdahil olmalıdır.

    Hukuk, sadece şeriatçı ve AKP destekçilerine göre yorumlanmıyorsa, olması gereken budur.

    Son aşamadaki uygulama ise idari tedbirin çok ötesinde düşmanca bir davranıştır.

    Türk subayının esir alınışıdır.

    TSK mensuplarından intikam alma eylemidir.

    Her ne kadar "BİREYLER YARGILANIYOR, TSK YARGILANMIYOR" dense de, her kademeden general, subay, astsubay ile TSK yargılanmaktadır.

    Mahkeme salonundaki her uygulama TSK 'ya karşı yapılmaktadır.

    Müdahillik talebinde bulunanalar,1923 kuruluşunun ve devamındaki aydınlanma devriminin karşıtları ve intikam duygusu ile yüklü olanlardır.

    HARBİYE İLE ŞERİAT'ın savaşı yaşanmaktadır SİLİVRİ'de...

    Ne acıdır ki, Harbiyelilerin kurduğu Cumhuriyetin yasaları, Harbiyelilere karşı, şeriatçıların lehine silah olarak kullanılmaktadır.

    Yargıya hep saygı ile yaklaşan, gerektiği zaman kendiliğinden gelip adalete teslim olan, serbest kaldıklarında HİZBULLAHÇILAR gibi ortadan kaybolmayan, bir çoğu da zaten birliklerinin başında görevde olan insanlara, PKK.LILARA, HİZBULLAHÇILARA, DOLANDIRICILARA, DEVLETİ SOYANLARA, KARAGÜMRÜK KABADAYILARI veya MAFYA BABALARI'na bile yapılmayan şekilde; kapılar arkadan kitlenerek, Mehmetçiklerle kuşatılarak tutuklama yapılmıştır.

    Bu, Türk yargısının ayıbıdır.

    Bu, mahkeme heyetinin niyetinin dışa vurumudur.

    Ordaki sanık yakınlarına, sanıklara ve Türk ulusuna saygısızlıktır.

    Türk ve dünya kamuoyuna karşı sefilce bir gösteridir.

    Türk subayları, HARBİYE ve DENİZ HARBOKULU MARŞLARI ile en anlamlı cevabı vermişlerdir.

    Harbiye Marşı, laik cumhuriyet öğretisi ile yetişen binlerce subayın ölene kadar vazgeçmeyeceği değerlerin vurgusudur.

    Harbiye Marşı, vatana adanmışlığın duyurusudur.

    Harbiye Marşı; hukuksuzluktan,zindandan, zulümden, salyalı saldırılardan yılmamanın, korkmamanın ifadesidir.

    Harbiye Marşı, cephede de , zindanda da omuz omuza mücadele azminin haykırılışıdır.

 

    Harbiye Marşı söylenmesi nedeniyle suç duyurusunda bulunulacakmış.

    Harbiye kapatılmadıkça,Harbiye ruhu ölmedikçe, o marşın söylenmesi engellenemez.

    O marş, artık milletin marşı olmuştur. Okul duvarları ile sınırlanamaz da...

 

    Harbiye Marşı ile, tutuklanan subaylar komutanlarına da seslenmiştir.

    TSK'nin en üst kademelerinde, en onurlu makamlarında bulunmuş kişiler artık astlarının mertlik ve cesaretine sessiz kalmamalıdırlar.

    Varsa, yanlışı olan çıkıp konuşmalıdır.

    Yanlış yoksa da, herkesin duyacağı ve anlayacağı şekilde haykırılmalıdır.

    Çünkü suskunluk, kabullenme olarak algılanmaktadır.

    Aksi takdirde 30 aydır tutuklu yatan genç teğmenin, Şırnak'ta PKK ile mücadeleden alıkonan üsteğmenlerin, albayların, generallerin ve onların yokluğunda sıkıntı-üzüntü duyan herkesin vebali boyunlarınadır.

    Astlar, komutanlarınca verilen yasal görevler nedeniyle sıkıntı çekiyor ve o görevleri verenler arkada kalıyorsa; o komutanların taşıdıkları rütbeler ve  işgal ettikleri makamlar layık olmadıkları değerler olarak anılacaktır.

    "Kasaptaki ete soğan doğramayanlar", "Var da diyemem, yok da diyemem" kıvırtmasıyla herkesi ortada bırakanlar artık konuşmalıdır.

    "Benimle beraber sır olarak gidecektir" görüşmesi ile, bireysel hatalarını kuruma fatura edenler artık konuşmalıdır.

    "ÜZÜLÜYORUZ, HUKUKA SAYGILIYIZ, ADALETİN BİR AN ÖNCE YERİNİ BULMASINI BEKLİYORUZ.." gibi beylik ifadeler de anlamını yitirmiştir.

    Siyasi davanın adaleti de siyasi olacaktır.

    Siyasetin atadığı mahkeme heyetleri, göbek bağı ile bağlı olduklarının isteklerinin dışına çıkamayacaktır.

    Öyleyse, söz bitmiştir.

    Eylem zamanıdır.

    Eylemcilik, yasa dışılık değildir. Yasal çerçevede yapılacak çok şey vardır, yeter ki istensin.

    "ARKANIZDAYIZ" demek de kimseyi tatmin etmemektedir.

    Artık, arkadan öne geçme zamanıdır.

    Zaten, arkada sıra bekleyen çakal sürüsünden geçilmemektedir.

   TSK komuta kademesi, artık mensuplarının önüne geçmeli, siper olmalı, önder olmalıdır.

    Harbiye Marşı, komutanlık kapılarında söylenme aşamasına gelmeden önlem alınmalıdır.

    Türk subayı, sadece, küçük ama cesur-yürek bir siyasi partinin subayı değildir.

    Türk halkı, bağrından çıkan askerine sahip çıkmalıdır.

    Zorda kaldığında sığınacağı kale gene kendi askeri olacaktır.

    MISIR'da yaşananlardan halkımız da siyasi irade de ders çıkarmalıdır.

  

    Naci BEŞTEPE