AYDIN  İHANETİ

Yıllardır yaşadığımız sorunların içinde bence en büyüğü, kendilerine “Aydın” dedirten kişilerin, içinde bulundukları toplumumuza bilerek yaptıkları ihanettir. Ülkenin dinamik güçleri, yetişmiş kişileri dıştan gelebilecek tehdit ve tehlikelere karşı, strateji geliştirip gerekli önlemleri alabilirler. Fakat bir ülkenin, kendi içinden, kendine aydın dedirten, kendi insanı tarafından göreceği ihanetin vereceği zarar, dıştan gelebilecek zarardan  çok daha büyük olur. Birde bunlara inanıp, hayatlarının baharında yanlışa sapan gençlerimizi düşünürsek, verdikleri zararın nasıl felaket boyutuna ulaştığını çok rahat  görebiliriz. Bunlar, bilim insanları, politikacılar, yöneticiler, yazarlar, askerler ve her meslekten de olabilir. Bunların içinde en tehlikelileri, çeşitli entrikalarla elde ettikleri köşelerinden her gün zehir saçan köşe yazarlarıdır. Gerçek aydınla, ihanet içindeki aydınları nasıl ayırt edeceğiz? Gerçek aydının nasıl olduğuna bakalım;

Aydın  nedir, nasıl olmalıdır?
Aydın, halkın okumuş evladıdır. Bir fikir, amaç ve karakter sahibi olmalıdır.  En doğal vasfı, medeni cesaret sahibi olmasıdır. Aydın, düşünebilen insandır. Düşünmek zor iştir. Aydın kişi  her zaman, içinden çıktığı toplumun iyiliği, gelişmesi için fikir üreten kişidir. Aydın, inandığı ilkelere uygun bir hayat sürdüren, dürüst ve fedakar bir insandır. Onun hayatı ve prensipleri arasında çelişme yoktur.
“Aydın’ın milliyeti yoktur” sözüne inanmak, insana hakarettir. Aydının “Milli- Ulusalcı” olması onun evrensel düşünceler beslemesine, dünyayı insancıl bir görüşle kucaklamasına asla engel değildir. O evinden, evrenselliğe açılan bir ufuk sahibidir.  İşte gerçek aydın, böyle olmalıdır.

Son zamanlarda, Türk Milleti için çok değerli olan bazı sözlerin “anlamlarını” özellikle yıpratmaya, saptırmaya çalışıyorlar. Türk- Milli- Ulusal-Askerlik-Ordu- Milliyetçi- Ulusalcı gibi  sözcükler hedefe oturtulmuş durumda.  Özellikle Türk ve Türk Ordusu, bazı hain aydınlar tarafından, devamlı hakaret edilmesi gereken, sürekli aşağılanan kavramlar olarak gösteriliyorlar. Üstelik bunu yapanlar, gerekçe olarak “Demokrasi’yi”  öne sürüyorlar.
 İhanet içinde olan bu aydıncıklar çeşit, çeşittir. En komikleri, tarikat ve cemaatler tarafından yetiştirilen, ömürleri emir almak ve tartışmasız uygulamakla geçmiş, biad kültürü ile büyümüş “Cemaat Demokratlarıdır!”
Diğer bir çeşit ise, sonradan olma, yani eş kontenjanından “yazar” olanlardır. Bunlar önce hanımlarını, AKP’den Milletvekili yaptırdılar. Sonra “bakın bizim hanımlar AKP’den milletvekili” deyip, bazı cemaat ve iş ortaklarının basın organlarındaki köşelerine yerleşip, hem ihanete devam ettiler, hem de köşeleri sayesinde “dört köşe” olmayı becerdiler.
İlginç bir çeşit’te, ömürleri boyunca “Sosyal Demokrat” olarak yaşayıp, bir gece rüyalarında “ak sakallı dede” görüp, “durmak yok, yolmaya devam” kervanına katılanlardır.
Önemli bir grup ise, gerilla kampında yetişenden, gazete sahibi olan patronu için ihale ve iş takipçiliği yapan, yeri geldiğinde patronuna hoş görünmek için ona “eskortluk hizmeti” veren liboş takımıdır.

Sayın Kâmran İnan’ın çok beğendiğim bir lafı var; “Bu topraklar kadar haini bol  bir yer, dünyada yoktur” der. Bu bolluğun içinden isim seçmek gerçekten zor.
Ben Türk Askerine ve Türk Ordusuna nefrete varacak derecede kızan iki yazardan, Perihan Mağden ve Hasan Cemal’den bahsetmek istiyorum. Perihan Mağden; Hürriyet Gazetesini logosundaki “Türkiye Türklerindir” sözünden nefret eder ve bu sözü yerden yere vurur. Hasan Cemal, Perihan Mağden’in yerden yere vurduğu gazetenin patronundan maaş alır, fakat ne hikmetse bu ikili, Türk Askeri ve Türk Ordusu düşmanlığında aynı safta yer tutarlar.

Hasan Cemal, son kitabına “Türkiye’nin Asker Sorunu” ismini vermiş ve üzerine “Ey Asker, Siyasete Karışma” diye de yazmıştır.
Türk Askerine “Siyasete Karışma” diyen Hasan Cemal, Tarikatlara, Cemaatlere, Kanaat Önderi denen din tüccarlarına ve Washington- Brüksel-Londra Bürokrasisinin, Türkiye siyasetinin içine ellerini, kollarını sokmalarına ses çıkaramamaktadır.
İşte Türkiye’nin en büyük sorunu dediğim sorun budur. Aydın İhaneti !!!

Bunların örnek gösterdikleri ABD Askeri hakkında da  sağlam bilgileri yoktur. Referans olarak gösterdikleri Amerika’da işler Hasan Cemal ve Perihan Mağden’in dediği gibi yürümez. ABD’de asker-sivil iç içedir. ABD’de CIA Başkanları, Başkan olur, bizde bunun benzeri bir şey asla olmaz. ABD’de Genelkurmay Başkanları, Başkan olur, Dışişleri Bakanı olur, bizde asla olmaz. ABD’de İstihbarat örgütlerinin başında genellikle generaller olur, bizde AKP bir Astsubay’ı MİT Müsteşarı yapıyor. ABD Ordusu’nun milyarlarca dolarlık, psikolojik harp bütçesi vardır, bizde kuruş yoktur. ABD’de, Ordunun kozmik odalarına Başkan’dan başka kimse giremez. Bizde Hakim, Kozmik odalarda gece yatısına kalıyor. ABD’de sinema endüstrisi Pentagonla beraber çalışır. Bizde böyle bir işbirliği asla yoktur. Bizde, oğlunu askerden sahte raporlarla  kaçıranlar, devletin en tepelerine gelirler, ABD’de böyle birini çöpçü yapmazlar. ABD’de askerlere ve gazilere son derece saygı duyarlar ve bunlar Amerikan ulusunun gurur kaynaklarıdır.

En önemlisi, ABD Devleti, generallerini hapse atmaz. Suç işleyen olursa onu bizdeki gibi basına malzeme yapmaz (malamat etmez), sessizce yargılar ve cezasını verir.

 Hasan Cemal ve Perihan Mağden, şimdi anladınız mı, Türkiye’nin asker sorununu ?
Türkiye’nin bir asker sorunu yok mu? Var. Türkiye’nin, kendi komutası altındaki silah arkadaşlarını, yalan bilgi ve belgelerle satan Komutan sorunu var. Türkiye’nin, futbol takımı yenilince ağlayan, ama şehitler için bir damla gözyaşı dökmeyen tribün komutanları sorunu var. Türkiye’nin, halkına ve siyasetçilere gerçekleri anlatmayan ve sizin gibilere haddinizi bildirmeyen komutan sorunu var.
Tüm bu hatalarına rağmen, Atatürk’ün Ordusuna, Peygamber Ocağına, Kahraman Mehmetçiğe laf söylemeye, çamur atmaya hiçbirinizin gücü yetmeyecektir. Ordumuzu sizin gibilerden korumak, biz gerçek aydın ve gerçek demokratların öncelikli görevidir. Allah Türk Ordusunu korusun.

RİFAT  SERDAROĞLU