KİTABIN ADI            : DUYGULAR (ÖFKE, KISKANÇLIK VE KORKUYU AŞMAK)

YAZARI                     : OSHO

1.    Problemler sana aittir.

2.    Zihnini doldurmuş olan tüm şeyler sana ait değildir, sen onların ötesindesin. Sen onlarla özdeşleşirsin ve yegane günah budur.

3.    Şayet öfkeliysen öfkeli ol ve onu iyi ya da kötü diye yargılama.

4.    Günah ve sevap toplumsal kavramlar değildir, onlar içsel farkındalıklardır.

5.    İnsanlar hiçbir zaman senin doğal olmana izin vermezler. 

6.    Bastırma yaşaman gerekmeyen bir hayatı yaşamak demektir. Bastırma hiçbir zaman yapmayı istememiş olduğun şeyleri yapmaktır.  Bastırarak zihin bölünür. Kabul ettiğin kısım bilinç haline gelir ve reddettiğin kısım bilinçaltı haline gelir. Bu bölünme doğal değildir, bölünme bastırma yüzünden oluşur ve bilinç altına toplumun reddettiği tüm pislikleri atmaya devam edersin.

7.    Artık psikologlar hastalıkların neredeyse yüzde yetmişinin bastırılmış duygulardan kaynaklandığını söylüyorlar.

8.    Ne zaman doğal olursan bunun anlamı önceden planlanmış bir fikre göre hareket etmiyorsun demektir.

9.    İnsanlar arada bir öfkelenmeye ihtiyaç duyarlar. Tıpkı arada bir aşık olmaya, nefret etmeye ihtiyaç duydukları gibi.

10. Hakikat özgürleştirir, fakat o sana ait olmak zorundadır. 

11. Engellenmiş olan enerji öfkeye dönüşür, arzunu yerine getirme olasılığını yok etmiş olan kişiye karşı öfke haline gelir.

12. Öfke egodan gelir ve ego toplum tarafından yaratımlı sahte bir varlıktır. Ansızın bir darbe alırsın ve ego incinmiş hisseder, öfke oradadır.

13. Sende yanlış bir şey bulmak için yaşayan insanlar vardır.

14.  Kıskançlığın sevgi ile hiçbir alakası yoktur.

15.  Ve Adem’le Havva bilgi ağacının meyvesini yedikten sonra artık diğer ağacı da deneyebilirler korkusu yüzünden cennetten kovuldular. Ve bir kez onlar diğer ağacın meyvesini de yemiş olsalardı ölümsüzleşeceklerdi, tanrısal hale geleceklerdi. Bunun anlamı TANRI’NIN KISKANMIŞ olmasıdır. Onlar yarı-tanrı gibi olmuşlardı çünkü onlar artık biliyordu, bir de artık ölümsüz olduklarında Tanrı ve onlar arasında fark kalmayacaktı. Onlar biliyordu, Tanrı biliyor, onlar ölümsüz olursa Tanrı da ölümsüzdür. O zaman Tanrı’nın zihninde büyük bir kıskançlık oluşur. Onların cennetten kovulmalarının nedeni kıskançlık yüzündendir. Bu çok sağlıklı bir Tanrı kavramı değildir. 

16.  Din adamı Tanrı’yı tanımıyor, fakat o sanki Tanrı’yı tanıyormuş gibi yapıp seni kandırmıştır. Onun cennet ve cehennem hakkında hiçbir fikri yoktur ama yine de seni cehennemden korkmaya, cennet için hırslandırmaya zorlamıştır.

17.  Hiç kimse yalnız olmak istemez, herkes bir kalabalığa ait olmak ister, sadece tek bir kalabalığa da değil, pek çok kalabalığa. Bir kişi bir dini kalabalığa, bir siyasi partiye, bir rotary kulübüne aittir ve daha ait olunacak daha pek çok başka küçük gruplar vardır.

18. Kişi günde 24 saat destek almak ister çünkü sahte olan destek almadan ayakta kalamaz.  Kişi tek başına kaldığı an garip bir delilik hissetmeye başlar.

19. Öfke her zaman korkuyu gizler. Öfkenin içinde korkuların gizli  kalır.

20. Kıskançlık kıyaslamaktır. Ve bize kıyaslamak öğretilmiştir, biz kıyaslamak üzere koşullandırılmışızdır. 

21.  Her toplum, her kültür, her din çocukluktan itibaren kıyaslamayı öğretir.

22.  Kıskançlık kendin hakkında, başkaları hakkında ve özellikle ilişkiler hakkında en fazla psikolojik cahilliğin hüküm sürmekte olduğu alanlardan birisidir. İnsanlar sevginin ne olduğunu bildiğini zanneder, bilmiyorlar. Onların sevgi hakkında yanlış anladıkları şeyler kıskançlığı yaratır. İnsanlar hayatın basit bir gerçeğini anlamadan –yaşayan bir şeye sahip olduğun an onu öldürmüşsündür- “sevgi” diyerek bir çeşit tekeli, sahi olmayı kastediyorlar. Hayat sahip olunamaz. Onu avucuna alamazsın. Ona sahip olmak istersen ellerini açık tutmak zorundasın.

23.  Şayet bir gün sevdiğin adam, sevdiğin kadın başka birisini bulursa –mutlu olmak sadece insani bir şeydir fakat sevdiğin kadın başka birisiyle mutlu- onun seninle yahut başka birisiyle mutlu olması hiç fark etmez, o mutludur. Ve şayet sen onu seviyorsan mutluluğunu nasıl mahvedebilirsin?

24.  Kıskançlık sevginin yokluğudur.

25.  Gerçek bir seven asla kıskançlığı tanımamıştır. 

26.  Kıskançlığın sevgi ile bir ilgisi yoktur. Kıskançlığın olduğu yerde sevgi yoktur. Kıskançlık sevginin bir parçası değildir, kıskançlık sahiplenmenin bir parçasıdır. Sahiplenme duygusunun sevgiyle hiçbir alakası yoktur. Sahip olmak istiyorsun. Sahip olarak kendini göçlü görüyorsun. Alanın daha büyüktür. Ve alanına izinsiz girmeye biri çalışırsa öfkelenirsin.

27.  Biz sevgiden korkarız çünkü sevgi küçük ölümdür. Sevgi bizim teslim olmamızı gerektirir ve biz teslim olmayı hiç istemeyiz. Biz diğerinin teslim olmasını isteriz, biz diğerinin bir köle olmasını isteriz. 

28. Tüm korkular tek bir korkuya indirgenebilir. Ölüm korkusuna, “bir gün yok olmam gerekebilir, bir gün ölmek durumunda kalabilirim, varım ve olmayacağım gün yaklaşıyor” korkusuna. Bu ödünü patlatır, korku budur.

29.  Korkulacak tek bir şey bile yoktur, gereken tek şey birazcık daha farkındalıktır.

30.  Tüm korkular ölüm korkusudur. Ve ölüm korkusu ise yok olma korkusudur.

31.  Öfke kötüdür. Ve bir şeyi kötülediğin an çoktan belirli bir yargı pozisyonu almışsındır. Yargıda bulunmuşsundur. Artık farkında olamazsın. Farkındalığın yargısız bir hale ihtiyacı vardır.