MACAR KIZI

 

Paris-İstanbul arasında trenle mekik dokuyan genç bir Türk işadamı.

Macaristan'da genç bir bayanla tanışır.

Evlenme teklif eder ve evlenirler.

İzmirli işadamı, olayı ailesine açamaz.

Macaristan'da bir kızı olur.

Kızına Nermin adini verir.

Nermin büyümekte, Mustafa Kemal'in yaptıklarını, gazetelerden heyecanla

izlemektedir.

Baba İzmir'de ölür.

Aile, geçim sıkıntısına düşer.

14 yasındaki Nermin, Macaristan'da paralı olan öğrenimini sürdüremez olur.

Mustafa Kemal'in ülkesinde eğitim parasızdır.

Nermin, baba yurduna gitmeye karar verir.

Annesinin haberi olmadan Türk Büyükelçiliği'ne başvurur. Ona bir pasaportla

birlikte, eline durumunu açıklayan bir de Türkçe mektup verirler. Bası

sıkıştığında, derdini anlatamadığında o mektubu gösterecektir.

Olayı öğrenen annesi de ona destek verir. Üçüncü mevki bir tren

kompartımanının tahta sıraları üzerinde, günlerce sürecek bir yolculuk

baslar.

Tren, Türkiye topraklarına girer. Gümrük memurları, elinde Türk pasaportu

olan ama Türkçe bilmeyen bu çocuğun durumunu çok ilginç bulur, giriş izni de

hemen verilir.

Öykü uzun...

Küçük Nermin, İstanbul'da bir yandan Almanca dersleri verirken öte yandan

Türkçe öğrenir. Mustafa Kemal'in parasız kıldığı eğitim olanaklarından

yararlanır.

İstanbul Hukuk Fakültesi'ni bitirir. Gazetecilik yapar. Türkçenin arkasından

İngilizce ve Fransızca da öğrenmiştir.

Siyasal Bilgiler Fakültesi'ne asistan olur. Çağdaş siyaset biliminin

Türkiye'ye girmesine öncülük edenler arasında yer alır.

Gün olur, Türkçesinin bozuk olduğunu öne sürerek öğretim üyeliğinden

atılmasını isteyenler çıkar.

Tükenmez bir enerji ve heyecanla, gençlere bir şeyler verme isteğini

yitirmez. Uluslararası toplantılarda Türkiye'yi, Türk kadınını, Mustafa

Kemal'i savunur, savunur, savunur...

Bir oğlu olmuş, adını da Mustafa Kemal koymuştur... 

Prof. Nermin Abadan-Unat, Siyasal Bilgiler Fakültesi'ndeki son dersini

bundan dört yıl önce verirken aralarında benim de bulunduğum bir grup eski

öğrencisi de sınıftaydı. Kimisi profesör, kimisi doçent, kimisi çiçeği

burnunda araştırma görevlisi. Deniz Baykal da sonradan yetişmişti.

Son dersin sonunda, nefes bile almaya korkarak dinlediğimiz yukarıdaki yasam

öyküsünü anlattı bize... 

Ve sözlerini söyle noktaladı:

- Ben yurdumu kendi irademle seçtim. Mustafa Kemal olmasaydı, belki ben de

olmazdım. Niçin Kemalist olduğumu, öyle sanıyorum ki artik anlamışsınızdır..

 

Çok etkilendiğim bu öyküyü yazdığımda, sonunu söyle bağlamıştım: 'Bu

sözleri, parası olanlara Bilkent'i, olmayanlara Süleymancı yurtlarını

gösterenlere adıyoruz...' 

Bakıyorum da aradan gecen zamanda, ne Nermin Hoca'nın öyküsü güncelliğini

yitirmiş, ne de benim altına düştüğüm not...

Tıpkı giderek daha güncel, daha gerçek, daha anlamlı olan Mustafa Kemal'in

kendisi gibi! .." 

Bazen küçük bir hayat hikâyesi, binlerce kitaptan çok daha fazla şey

anlatır. 

**Prof. Dr. Ahmet Taner Kışlalı 1990