VERMEYİNCE MABUD, NEYLESİN SULTAN MAHMUT"

 
Sultan Mahmut kılık kıyafetini değiştirip dolaşmaya başlamış.

Dolaşırken bir kahvehaneye girmiş oturmuş. Herkes bir şeyler istiyor.

 -Tıkandı baba, çay getir. Tıkandı baba, oralet getir. Vb

 Bu durum Sultan Mahmut un dikkatini çekmiş.

 Hele baba anlat bakalım, nedir bu Tıkandı baba meselesi?

 Uzun mesele evlat, demiş Tıkandı baba

 Anlat baba anlat merak ettim deyip çekmiş sandalyeyi. Tıkandı baba da

peki deyip başlamış anlatmaya;

 Bir gece rüyamda birçok insan gördüm ve her birinin bir çeşmesi vardı

ve hepsi de akıyordu. Benimki de akıyordu ama az akıyordu. "Benimki de

onlarınki kadar aksın" diye içimden geçirdim. Bir çomak aldım ve oluğu

açmaya çalıştım. Ben uğraşırken çomak kırıldı ve akan su damlamaya

başladı. Bu sefer içimden " Onlarınki kadar akmasa da olur, yeter ki

eskisi kadar aksın" dedim ve uğraşırken oluk tamamen tıkandı ve hiç

akmamaya başladı. Ben yine açmak için uğraşırken Cebrail göründü ve

Tıkandı baba, tıkandı. Uğraşma artık, dedi. O gün bu gün adım "Tıkandı

baba" ya çıktı ve hangi işe elimi attıysam olmadı. Şimdi de burada

çaycılık yapıp geçinmeye çalışıyoruz.

Tıkandı baba nın anlattıkları Sultan Mahmut un dikkatini çekmiş.

Çayını içtikten sonra dışarı çıkmış ve adamlarına ;

 Hergün bu adama bir tepsi baklava getireceksiniz. Her dilimin altında

bir altın koyacaksınız ve bir ay boyunca buna devam edeceksiniz.

 Sultan Mahmut un adamları peki demişler ve ertesi akşam bir tepsi

baklavayı getirmişler. Tıkandı baba ya baklavaları vermişler. Tıkandı

baba baklavayı almış , bakmış baklava nefis. " Uzun zamandır tatlı da

yiyememiştik. Şöyle ağız tadıyla bir güzel yiyelim" diye içinden

geçirmiş. Baklava tepsisini almış evin yolunu tutmuş. Yolda giderken

"Ben en iyisi bu baklavayı satayım evin ihtiyaçlarını gidereyim" demiş

ve işlek bir yol kenarına geçip başlamış bağırmaya:

 Taze baklava, güzel baklava ! Bu esnada oradan geçen bir Yahudi

baklavaları beğenmiş. Üç aşağı beş yukarı anlaşmışlar ve Tıkandı baba

baklavayı satıp elde ettiği para ile evin ihtiyaçlarının bir kısmını

karşılamış. Yahudi baklavayı alıp evine gitmiş. Bir dilim baklava

almış yerken ağzına bir şey gelmiş. Bir bakmış ki altın. Şaşırmış,

diğer dilim diğer dilim derken bir bakmış her dilimin altında altın.

Ertesi akşam Yahudi acaba yine gelirmi diye aynı yere geçip başlamış

beklemeye. Sultanın adamları ertesi akşam yine bir tepsi baklavayı

getirmişler. Tıkandı baba yine baklavayı satıp evin diğer

ihtiyaçlarını karşılamak için aynı yere gitmiş. Yahudi hiçbir şey

olmamış gibi

 Baba baklavan güzeldi. Biraz indirim yaparsan her akşam senden alırım,

demiş. Tıkandı baba da Peki, demiş ve anlaşmışlar. Tıkandı babaya her

akşam baklavalar gelmiş ve Yahudi de her akşam Tıkandı baba dan

baklavaları satın almış. Aradan bir ay geçince Sultan Mahmut ;

 Bizim Tıkandı baba ya bir bakalım, deyip Tıkandı baba nın yanına

gitmiş. Bu sefer padişah kıyafetleri ile içeri girmiş. Girmiş

girmesine ama birde ne görsün bizim tıkandı baba eskisi gibi

darmadağın. Sultan;

 Tıkandı baba sana baklavalar gelmedi? mi, demiş

 Geldi sultanım

 Peki ne yaptın sen o kadar baklavayı?

 Efendim satıp evin ihtiyaçlarını giderdim, sağolasınız, duacınızım.

 Sultan şöyle bir tebessüm etmiş.

 Anlaşıldı Tıkandı baba anlaşıldı, hadi benle gel, deyip almış ve

Devletin hazine odasına götürmüş.

 Baba şuradan küreği al ve hazinenin içine daldır küreğine ne kadar

gelirse hepsi senindir, demiş. Tıkandı baba o heyecanla küreği tersten

hazinenin içine bir daldırıp çıkarmış ama bir tane altın küreğin

ucunda düştü düşecek. Sultan demiş;

 Baba senin buradan da nasibin yok. Sen bizim şu askerlerle beraber git

onlar sana ne yapacağını anlatırlar demiş ve askerlerden birini

çağırmış

 Alın bu adamı Üsküdar ın en güzel yerine götürün ve bir tane taş

beğensin. O taşı ne kadar uzağa atarsa o mesafe arasını ona verin

demiş. Padişahın adamları "peki" deyip adamı alıp Üsküdar a

götürmüşler.

 Baba hele şuradan bir taş beğen bakalım, demişler. Baba,

 Niçin, demiş. Askerler

 Hele sen bir beğen bakalım demişler. Baba şu yamuk, bu küçük, derken

kocaman bir kayayı beğenip almış eline

 Ne olacak şimdi, demiş

 Baba sen bu taşı atacaksın ne kadar uzağa giderse o mesafe arasını

padişahımız sana bağışladı.demiş. adam taşı kaldırmış tam atacakken

taş elinden kayıp başına düşmüş. Adamcağız oracıkta ölmüş. Askerler bu

durumu Padişaha haber vermişler. İşte o zaman Sultan Mahmut o meşhur

sözünü söylemiş;

"VERMEYİNCE MABUD,

NEYLESİN SULTAN MAHMUT"