Kırmızı çizgi böyle çizilir.

 
ATATÜRK'TEN BULGARİSTAN'A GÖZ DAĞI
 
Başvekil İsmet İnönü davet edildiği Rusya'dan Bulgaristan yolu ile dönüyordu..

Yine o ara Bulgaristan'la aramız iyi değildi..

Bulgar komitacıları Sofya'daki Türk sefaretini sarmış,

İsmet Paşa'ya suikast yapmak üzere dışarıya çıkmasını bekliyorlardı...

Bulgar hükümetinin dikkati çekildi..Bulgar hükümeti bililtizam (inadına,bile bile) umursamadı. 

Bunun üzerine keyfiyet Ankara'ya bildirildi, ilgililer toplanıp, aralarında müzakere etti..

Bir çare araştırıldı...Tatminkar bir tedbir bulunamadı...Atatürk'e danışmaya karar
verdiler...Atatürk sordu; "Siz ne düşünüyorsunuz?"

" Bulgaristan'ı iktisaden tazyik edeceğiz..Şiddetle muhtaç olduğu bazı maddeleri satmamakla tehdit edeceğiz"
 
Atatürk güldü ve "Telefonu verin bana" dedi..

Donanmaya emir verdi.. Ertesi sabah Yavuz zırhlısı İzmit'den Varna'ya gitti..Yüzbir pare top attı..Evlerin camları kırıldı..herkes yataklarından heyacanla fırladı..Bulgar hükümeti telaşlandı..

Amiral  Türkiye Başvekili İsmet Paşa'yı almaya geldiğini söyledi...

Bulgar Hükümeti İsmet Paşa'yı Sofya'dan Varna'ya zırhlı trenle, ihtimam ve muhafaza altında getirdi..

Bando ile merasim yaparak Yavuz'a uğurladı..Amiral, kırılan camları ödeyip, Başvekili Türkiye'ye getirdi..

Kaynak (Avni Altıner/ Her yönüyle Atatürk)

************

SEFİRE YOLU GÖSTERİN!

Fransada çok meşhur bir sözlük vardır, Larousse. Burda bir kelime var, "décapiter".

Bu kelime 1931 yılındaki sözlükte boynunu vurmak diye ifade ediliyor. Kelimenin bir başka anlamı daha var. Kazığa oturtmak, yani sivri bir kazık hazırlamak ve insanları kazığın bir ucu ağzından çıkacak şekilde üzerine oturtmak. Vahşi bir uygulama.

Burada kazığa oturtmak deyiminin manasını açıklığa kavuşturmak için örnek veriliyor: "Türkler bugün bile esirlerini kazığa oturturlar."

Atatürk bunu öğrenince Fransız büyükelçisini yemeğe davet ediyor. Elçi diğer elçilere böbürleniyor, hava atıyor Atatürk tarafından davet edildiği için. Köşke geliyor, yemekler yeniyor. Atatürk tabii bir şekilde elçiye bu kelimenin anlamını soruyor. O da bildiği anlamı söylüyor. Atatürk : "Kelimenin başka bir anlamı var mı?" diye sorunca büyükelçi: "Bunu söylemek için sözlüğe bakmam gerekir" diyor. Atatürk daha önce hazırlamış olduğu ve çalışanlarına öğütlediği şekilde Larouse' u getirtip büyükelçinin önüne koyduruyor. Elçi daha işin nereye kadar gideceğinin farkında olmadan hevesle okumaya başlıyor.

Ancak kelimenin karşısında kazığa oturtmak konusunda verilen örnek cümleye gelince ancak yarıya kadar okuyabiliyor ve yarısından sonra yutkunarak Atatürk' ün yüzüne bakıyor. Atatürk diyor ki: "Demek ki biz Türkler bugün de esirlerlerimizi kazığa oturtuyoruz öyle mi, öyle mi sayın sefir? Sözlüğünüze böyle yazmışsınız , bu doğru mu? Sefir hemen sözlüğü biraz karıştırıyor ve bir kaçamak noktası bularak diyor ki: "Efendim bu sözlük Katolik Kilisesi'nin matbaa- sında basılmış, bildiğiniz gibi biz laik ülkeyiz, kilisenin yaptıklarının bizim hükümetimizle bir ilgisi yok. Bizi ilgilendirmez ve biz kiliseye karışamayız."

Atatürk: "Öyle mi efendim, siz laik bir ülke olduğunuz için demek ki kiliselere karışamıyor- sunuz. Öyleyse ben de yarından itibaren İstanbul'daki kiliselerin kapılarına koca birer kilit astırıyorum" diyor.

Bunu duyan sefir birden ayağa kalkıyor ve: "Ekselans, protesto ederiz " diyor.

Bunun üzerine Atatürk: "Hani sizi ilgilendirmiyordu, karışmıyordunuz? "diyor ve ilgililere dönerek: "Sefire yolu gösterin" diyerek bir anlamda onu kovuyor.

Sonra ne mi oluyor? Tabi Fransız hükümeti laiklik söylemlerini bir tarafa bırakıyor, hemen o sözlük toplatılıyor ve yeni baskısında o cümle çıkarılıyor.

          Namık Kemal Zeybek

Atatürk'e yolculuk - Kanal B Televizyonu

Bu güzel öykü:

- Askerimizin başına çuval geçirildiğinde sessiz kalan,

- Karakollarımıza komşu bir ülkeden saldırılar düzenlenip şehitler verdiğimizde harekete geçmeden önce icazet almak için okyanus ötesine giden,

- Fuarlarda, ülkemizin bir bölümünü kurdukları kukla devletin parçası olarak gösteren haritalar asanlarla hala resmi temaslarda bulunan değerli yöneticilerimize ve

- 85 yılda nerelerden nerelere geldiğimizi hala göremeyen aziz vatandaşlarımıza ithaf olunur.

**********

 

ATATÜRK'Ü TUTUKLAMAYA GELEN İNGİLİZ
KOMUTAN!..
 
Yıl 1941. Artık emekli olmuş İngiliz İşgal Tabur
Komutanı Mr. Salter, uçuş eğitimi için İngiltere'de bulunan Türk
pilotu Kemal İntepe'ye  anlatıyor:
1919 yılında Piyade Binbaşı olarak Samsun'daki
İngiliz İşgal Tabur  Komutanı idim. 18 Mayıs 1919 günü
İstanbul'daki komutanlığımdan   "Mustafa Kemal adında bir Türk
Paşası'nın, Bandırma Vapuru ile   İstanbul'dan görevli olarak ayrıldığını,
vapurdan gönderdiği telgrafta   istifa ettiğini, şayet Samsun'a gelece olursa
tutuklanmasını " bildiren   şifreli bir telsiz telgrafı aldım.
 
KARA KALPAKLI, SERT BAKIŞLI KİŞİLER..

İngiliz işgal komutanı Samsun'a indiğinde  kaynayan kalabalıklar görür.
Siyah çizmeli, külot pantolonlu, kara kalpaklı,
sert bakışlı kişilerin   çokluğu dikkatini çeker. Dört gün önce İzmir
işgal edilmiş, durum   kritiktir.
"..Bütün gece hiç uyumadan yatağımda  döndüm durdum. 19 Mayıs sabahı
erkenden iskeleye gittim. Sabah namazından çıkan  herkes sahile   inmişti.

Bir olay çıkmaması için taburumla iskele  ve civarını kordon altına aldım.."
Bu arada, her İngiliz askerinin arkasına siyah   çizmeli ve kara
kalpaklı kişiler -muhtemelen tebdili kıyafet etmiş  Türk zabitleri-
usulca sokulmuştur. Kentin ileri gelenleri ve halk  sandallarla vapura
doğru akın etmeye başlar.
"..Görevimi iskelede yapamayacağımı anladım.
Yardımcıma gerekli   talimatları verdikten sonra motoruma atlayıp vapura
doğru hareket   ettim. Vapura ilk varan ben oldum. İki silahlı erimi
motorda bırakıp   Rum tercümanımla birlikte vapurun merdivenlerine
tırmandım. Beni   selamlayan iki tayfaya, gemideki yolcu generali
görmek istediğimi   bildirdim. Bir tanesi bizi salon kapısına kadar
götürdü. Tam zamanı   diye düşündüm."
 
"BEN VE TABURUM EMRİNİZDEDİR!.. "
 
İşgal komutanı kararlı adımlarla salona doğru
ilerler, kapı yarı açık,   herkes ayaktadır:
"..Kapıda durdum. Herkes ayaktaydı. Ortadaki
sarışın mavi gözlü, sert   bakışlı kişi ile göz göze geldim. Bir anda ne
söyleyeceğimi şaşırdım.
Sert bir asker selamı verdikten sonra farkında  olmadan ağzımdan şu
sözler döküldü:
Ben ve taburum emrinizdedir! ..
Evet, bunu nasıl söylemiştim!.. Daha önce böyle
bir şeyi aklımdan bile   geçirmemiştim. Tercümanım bir an durakladı,
dönüp bakınca toparlandı ve sözlerimi Türkçe olarak iletti. Mustafa Kemal
Paşa'nın yüzünde   hafif bir tebessüm belirdi."
 
"BAŞKA TÜRLÜ HAREKET ETSEYDİM..."
 
İngiliz işgal komutanı yıllar sonra ülkesine  döndüğünde divanı harbe verilir.
Savunmasının sonunda şunları söyler:
"..Görüyorsunuz sayın hakimler,  karşınızdaki bu subay Başbakanımızın
(L. George) bahsettiği 20. asrın dahisi ile hem de  hiç beklemediği bir
anda karşı karşıya, göz göze gelmişti. Ne  yapabilirdi? .. Hiçbir şey!..
Başka türlü hareket etseydim eğer, bugün  benimkiyle beraber bütün
taburun mezarlarını ziyarete gidecektiniz. Şimdi  eceli ile ölmüş üç
erimizin dışında hepimiz sağ salim yurdumuza  dönmüş ve ailelerimize
kavuşmuş durumdayız. Karar yüksek  adaletinizindir! .."
İngiliz işgal komutanının Mustafa Kemal'le  karşılaşmasından sonra
başına gelenler yukarıdaki satırlar kadar ilginç.
Tarihe önemli bir   belge bırakmak, günlük gelgeçlerden daha önemli
değil mi?..
 
Yazar Hulki Cevizoğlu
17 Şubat 2009 Salı

ATA’DAN BİR ANI…

 (Refi Cevat Mütareke Basınının önde gelenlerindendir.Kurtuluş savaşı boyunca Milli Mücadeleyi baltalayan yazılar yazmış,sonunda 150 liklerle beraber sürgüne yollanmıştır.D.K.) 

4 Şubat 1919 tarihinde Alemdar gazetesinin yazarlarından Refii Cevat (ULUNAY)

M. Kemal Paşa ile Şişli’deki evinde bir görüşme yapar. Refii Cevat bu görüşmeyi şöyle aktarır. :

“Sorularımı bitirip veda etmek üzere ayağa kalktığımda dedi ki:

- Biraz daha oturunuz lütfen.

Oturdum. Şöyle bir konuşma geçti aramızda

- Soracağınız sorular bitti mi?

- Bitti Paşam.

- Bu vatan içine düştüğü bu felaketten nasıl kurtarılır, istiklaline nasıl kavuşturulur? Diye bir soru sormanızı beklerdim.

- Af buyurunuz Paşa hazretleri, bugün içinde bulunduğumuz bu şartlardan bu vatanın kurtulmasını en uzak ihtimalle dahi mümkün görmediğim için böyle bir soru sormadım.

- Siz gene de böyle bir soru sormuş olunuz, ben de cevabımı vereyim, fakat yazmamak şartıyla.

- Zatıalinizi dinliyorum Paşa hazretleri.

- Bakınız Cevat Beyefendi, sizin imkansız gördüğünüz kurtuluş yolları vardır. Bu gün herhangi bir teşkilatçı Anadolu’ya geçer de milleti silahlı bir direnişe hazırlarsa bu yurt kurtarılabilir.

“Heyecanlanmıştım. I. Dünya Savaşı süresince gücümüzü öylesine tüketmiştik ki elimizde hiçbir şey kalmamıştı. Harplerden sağ kalanların ise ayakta duracak halleri yoktu.

- Nasıl olur Paşam! Diye yerimden fırladım. Paşa sakindi :

- Aklınızdan geçenleri tahmin ediyorum, dedi; doğrudur. Görünüş tamamen aleyhimizde. Ama düşmanlarımız olan bu büyük devletlerin bir de içyüzleri var.

-Nasıl Paşam.

-Anlatayım. Siz sanıyor musunuz ki, savaşı kazanmakla müttefikler aralarındaki bütün sorunları çözmüşlerdir. Aralarındaki asıl rekabet şimdi başlayacaktır. Asırlarca birbirleriyle boğuşan Fransızlarla İngilizleri ortak düşman tehlikesi birleştirdi. Şimdi o eski rekabet bıraktıkları yerden tekrar başlayacaktır. İtalya’nın da başı dertte. onlar da her an bir iç karışıklık yaşayabilirler. Sonuçta, Anadolu’da başlayacak bir milli direnişle hiçbiri mücadele edecek durumda değildir. Böyle bir mücadelenin tam sırasıdır.

- Paşam, milli direniş, Güzel. Ama neyle? Hangi askerle, hangi silahla, hangi parayla? Maalesef Paşam, kupkuru bir çölden farksız oldu bu güzel vatanımız.

-Öyle görünür Refii Cevat Bey, öyle görünür. Ama çölden bir hayat çıkarmak lazımdır. Çöl sanılan bu alemde saklı ve kuvvetli hayat vardır. O, Türk milletidir. Eksik olan şey teşkilattır. Bu teşkilat organize edilebilirse vatan da millet de kurtulur.

Mustafa Kemal’e veda ettim; matbaaya geldim. Ne kafam almıştı ne mantığım. Daha doğrusu anlattıkları bana deli saçması gibi gelmişti. Matbaada arkadaşlar anlat diyorlardı; neler söyledi? Anlattım:

Şu sıralar Anadolu’ya geçilir, orada teşkilat kurulur, vatan bağımsızlığına kavuşur, millet de özgürlüğüne kavuşurmuş, anladınız mı arkadaşlar:

Bu deli değil, zır deliymiş.

O günlerde, o şartlar içinde İstiklal Mücadelesine atılıp Türkiye’yi kurtarmaktan söz edenlere karşı herkes benim gibi düşünürdü. O günlerde böyle düşünen TEK ADAM oydu; TEK ADAM.

Sadi BORAK “ATATÜRK’ün İstanbul’daki Hayatı

DEVRİMLER HUTBESİ

"Yıl 1932. Çankaya. Atatürk'ün sofrası. Ruşen Eşref, Salih Bey, Falih Rıfkı Atay, Recep Zühtü ve birkaç bilim adamı. Gecenin ilerlemiş saatlerinde Mustafa Kemal döner ve Salih Bozok'a sorar:

- Yarın günlerden ne?

- Cuma efendim.

- Peki Hacı Bayram Camii'nde cuma vaazını kim verecek?

- Bilmiyorum efendim.

- Çocuk, git yarın vaaz verecek hocayı al gel. Bu gece soframıza misafir olsun.

Mevsim kıştır. Salih Bey kısa bir zaman sonra hocaefendiyle Çankaya'nın kapısından girer ve Paşa'nın "bilim sofrasına" misafir olur.

Paşa kendisine portakal suyu ikram eder ve sohbet eder. Bir ara sorar:

- Hocaefendi yarın cuma hutbesi vereceksiniz, halka ne anlatacaksınız?

- Günahtan sevaptan bahsedeceğim.

- Başka ne anlatacaksınız?

- Allahtan, peygamberden bahsedeceğim.

- Güzel, daha ne anlatacaksınız?

- Cennetten cehennemden bahsedeceğim.

Bunun üzerine Mustafa Kemal şöyle der:

- Hocaefendi, binlerce şehidin kanıyla sulanan bu topraklar üzerinde hürriyet ve bağımsızlığımıza hangi imkansızlıklar içinde kavuştuğumuzu, devrimleri, okkanın gidip kilonun, arşının gidip metrenin geldiğini, zeki ve çalışkan Türk ulusumuza siz anlatmayacaksınız da kim anlatacak?

Hocaefendi mahçuptur. Paşa, Salih ve Ruşen Bey'e döner.

- `Hocaefendi bu gece bizim misafirimiz olsun. Kendisini devrimlerimiz hakkında irşad edin. Yarın Hacı Bayram Camii'nde devrimlerimiz hakkında hutbe verecek' der.

Hocaefendiye bir de yeni kıyafet dikilir."

O cuma devrimler konusunda Ankaralıları aydınlatan hocaefendinin o günkü fotoğrafı da bugün Eriş Ülger'in arşivinde yerini almış.

Ülger, İslam dinine en büyük hizmeti Atatürk'ün verdiğine inanıyor ve "600 sene padişahın, 300 senede halifenin kulu olan toplum, Allah'ın kulu yapılıyor. Bundan daha büyük hizmet olur mu?" diyor.

Atatürk'ten Muhteşem Bir Ders !!!

Konu azınlıklar .

İnönü bir yasa çıkarmaya hazırlanıyor .

Atatürk'ün huzuruna çıkıyor ..

Atatürk ile İnönü arasında geçen bu muhteşem anekdotu mutlaka okuyun deriz !

Bugünlerde " Kürt Açılımı " kampanyası ile Türkiye yine bir " azınlık " sendromu yaşamaya başladı .

İşte böyle bir dönemde Atatürk ile İnönü arasında yaşanan bir olay ders niteliğinde ..

Başbakan İnönü saat 18.00 sularında Florya Köşkü'nde Atatürk'ü ziyaret etmiş :

ATATÜRK - Hayırdır İsmet ... Habersiz geldin .. 

İsmet İnönü - Paşam , azınlıklar meselesi ... Konuyu Meclis'e getireceğiz ... Ne diyorsunuz ? 

ATATÜRK - İsmet bugün geç oldu ... Yarın sabah erkenden gel , konuşalım . 

İnönü çıkınca Atatürk " bütün görevlileri " toplamış : 

ATATÜRK - Sadece lâleler kalsın ... Bahçedeki diğer bütün çiçekleri sökün , atın ... Derhal . 

İsmet İnönü sabah gelmiş , bahçenin " halini " görmüş ve " görevlilere " sormuş : 

İsmet İnönü - Ne oldu böyle ? 

Görevliler - Gazi Paşa Hazretleri emrettiler , biz de söktük .... 

Başbakan İnönü , Cumhurbaşkanı Atatürk'ün odasına girmiş : 

İsmet İnönü - Paşam , bahçenin durumu nedir ? 

ATATÜRK - Azınlıkları söküp attım İsmet . 

İnönü - " Anladım " dercesine başını öne eğmiş : 

ATATÜRK - İsmet , ben " Ne Mutlu Türküm Diyene " sözünü boş yere söylemedim ..

Kendini Türk hisseden herkes bu vatanın öz evladı ...

Ben hayatta olduğum sürece bu böyle bilinsin ...

Ve sakın azınlıklar ile ilgili bir kanun çıkarılmasın ...