Hayat treni

 

Yaşam bir tren yolculuğuna benzer: inilir binilir, kazalar olur,

Bazı duraklarda sürprizlerle ve bazı duraklarda ise üzüntü

İle karşılaşılır.

 

Doğup ta bu trene bindiğimizde,bazı kişilerle karşılaşırız ve

Bütün yolculuk boyunca onların bizimle beraber olacaklarını

Sanırız. Bunlar anne ve babalarımızdır!

 

Maalesef gerçek tamamen değişiktir.

Onlar bir istasyonda inerler ve bizleri sevgi ve muhabbetlerinden,

Dostluk ve tol arkadaşlıklarından mahrum bırakırlar.

 

Bununla birlikte bu trene yeni binenler de olur ve bizim için önemli olurlar.

Bunlar kız ve erkek kardeşlerimiz,dostlarımız ve sevdiğimiz tüm iyi insanlardır.

Bazıları bu yolculuğu küçük bir gezinti gibi düşünürler.

Bazıları da bu yolculuk sırasında üzülürler.

Bazıları ise yanınızdadır ve ihtiyacı olanlara yardım için hazır bulunurlar.

Bazıları yolda inerler ve geride sürekli bir özlem bırakırlar….

Bazıları ise binerler ve inerler.Biz onları sadece kısa bir an için görebiliriz…

Sevdiğimiz bazı yol arkadaşlarımızın başka bir vagonda oturduklarını ve yolculuk boyunca bizi yalnız bıraktıklarında şaşkınlığa uğrarız..

 

Elbette ki tren içinde onları aramamıza hiç kimse engel olamaz.

Bazen de onların yanına başkaları oturmuş olduğundan,bize yanlarına oturmak için yer kalmaz. Önemli değil…yolculuk böyledir: meydan okumalar, hayaller, ümitler, vedalar…. hem de dönüşü olmayan.

Bu yolculuğu en güzel şekilde yapmaya gayret edelim.

Yol arkadaşlarımızı anlamaya çalışalım ve her birinin iyi taraflarını bulmaya çalışalım.

Unutmayalım ki yolculuğun her safhasında yol arkadaşlarımızdan birisi müşkül bir duruma düşebilir ve bizim yardımımıza ihtiyaç duyabilir.

 

Bizimde bocaladığımız zamanlar  olacak ve bize de destekleyecek olacak birileri

olacaktır. Bu yolculuğun en esrarlı tarafı,hiç birimizin bu trenden  ne zaman ineceğimizi bilmememizdir. Elbette  yol arkadaşlarımızın da ne zaman ineceklerini bilemeyiz.

Hemen yanımızda oturmuş olsalar bile.

 

Eminim ki trenden indiğimde ….çok üzüleceğim!

 

Trende karşılaştığım tüm dostlardan ayrılmak,yakınlarımı yalnız bırakmak çok acı olacak. Ancak bir gün büyük istasyona vardığımda  onları, trene bindiklerinde  yanlarında olmayan bagajları ile birlikte görebileceğimi biliyorum.

Aksine onların bagajlarını büyütmek ve zenginleştirmek için yardımcı olmakla mutlu olacağım. Benim canım dostlarım, mümkün olduğu kadar güzel bir yolculuk yapalım ve trenden indiğimizde iyi bir hatıra bırakmaya gayret edelim.

 

Aynı trende bulunduğumuz bütün yol arkadaşlarıma…

İYİ YOLCULUK…