PENCERE KENARI

 İleri derecede hasta iki adam ayni hastane odasindaydilar.
 Adamlardan birinin her ogleden sonra 1 saatligine oturmasina izin
 veriliyordu, cigerlerindeki suyun suzulmesi icin.
 Bu hastanin yatagi odadaki tek pencerenin tam yanindaydi.Diger hasta ise  hep sirtustu yatmak zorundaydi.
 Bu iki hasta saatlerce birbiriyle konusur, eslerini, ailelerini,
 evlerini,islerini, askerlik anilarini, tatilde gittikleri yerleri  anlatirlardi birbirlerine.
 Pencerenin yanindaki hasta, her ogleden sonra oturmasina izin verdikleri  saati diger hastaya pencereden gorebildiklerini anlatarak geciriyordu.Diger hasta hep bir sonraki gunu iple cekmeye basladi, disaridaki renkli  ve hareketli dunyayi dinlemek icin.
 
 Pencere, icinde cok guzel bir göl olan parka bakiyordu.Ördekler ve kugular  gölde yuzerken çocuklar model bot'larini suda yuzduruyorlardi. Genc asiklar, gokkusaginin tum renklerindeki ciceklerin arasinda kol kola  dolasiyorlardi.Ulu agaclar etrafi susluyor, uzaktan sehrin silueti  gorunebiliyordu. Pencere kenarindaki adam bunlari muhtesem bir detayla anlatirken, odanin  diger ucunda yatan adam gozlerini kapar ve bu muhtesem manzarayi hayalinde  canlandirirdi.Sicak bir ogleden sonra, pencerenin yanindaki adam gecmekte olan bir  senlik alayini tarif etti.Diger adam bando seslerini duyamasa bile  hayalinde canlandirabiliyordu, pencere kenarindaki adamin tasviriyle.
 
 Gunler ve haftalar gecti.
 Bir sabah banyo yaptirmak icin su getiren gunduzcu hemsire pencere  kenarinda yatan hastanin cansiz bedeniniyle karsilasti:
 uykusunda, huzur icinde ölmüştü.
 Huzunlendi, hastane gorevliler ini cesedi disari tasimalari icin cagirdi.
 Uygun zaman gectigine kanaat getirir getirmez,diger hasta pencerenin  kenarindaki yataga tasinmasinin mumkun olup olamayacagini sordu.Hemsire  Memnuniyetle istegini yerine getirdi, hastanin rahat oldugundan emin  Olduktan sonra onu yalniz birakti.
 Yavasca, duydugu aciya aldirmadan, bir dirsegine yaslanarak disaridaki  dunyaya bakmak uzere yatagindan dogruldu adam.
 Sonunda, disariyi kendi gozleriyle gorme zevkini yasayabilecekti.
 Pencereden disari bakabilmek icin yavasca donmeye zorladi kendisini.
 Pencere, bos bir duvara bakiyordu.
 Adam hemsireye, vefat eden oda arkadasinin pencerenin disinda gorunen  Harika seylerden bahsetmesine sebep olan seyin ne olabilecegini sordu. Hemsirenin cevabi, olen adamin kor oldugu ve pencerenin onundeki duvari gormedigiydi.
 'Sanirim seni cesaretlendirmek istedi' dedi.
 
 Epilog: Diger insanlari mutlu etmek çok buyuk mutluluk getirir,
 Kendi durumunuz ne olursa olsun.
 Paylasilan dertler yarisi kadar uzuntu verir, paylasilan mutluluklar ise iki kati artar. Kendinizi zengin hissetmek istiyorsaniz,
 sahip oldugunuz ve paranin satin alamayacagi her seyi paylasin.
 
 Bu gun bize bir hediyedir.
 *Bu yazinin kaynagi bilinmiyor