KIRLANGIÇTAN ALINACAK DERS

Ayvalık'ta bir açık hava otelindeyim, resepsiyon da açıkta.

 

Resepsiyonun köşesinde bir kırlangıç yuvası var; üç yavru, kafalar dışarda,

gagalar açık.

 

Anne ve baba gidip gelip yiyecek getiriyorlar ve ayrı zamanlarda geldikleri

için birbirlerini görmüyorlar. AİLE BAĞLARI

 

Anne birinci yavruya yem veriyor, birazdan baba gelip ikinciye, anne tekrar

geldiğinde üçüncüye, baba gelip birinciye. İnanılır gibi değil, sırayı hiç

şaşırmadılar: ADALET.

 

Akşama doğru sudan çıktım, baktım yuvaya siyah bir kedi yaklaşmış.

 

O ufacık ana baba canhıraş bir şekilde dalıp, çıkıp kediyi uzağa kadar

kovaladılar: CESARET.

 

Otel sahibi şunları anlattı:

 

Bahar başlarında göçten döndüklerinde yuvanın bulunduğu bölümün kapalı

olduğunu görünce, resepsiyon görevlisinin kaldığı odaya girip çıkıp onu

uyandırmışlar: AKIL.

 

Sabah su içmek için fiskiyenin üzerinde dolaşıp çığlıklar atıyorlardı, ta ki

fiskiye açılana kadar: İLETİŞİM.

 

Yuvalarını öyle bir yaparlar ki yıllarca dayanır: KALİTE.

 

Yazları sıcak ülkelere göç ederler: YENİLİK.

 

Onların yaptığı yuva, diğer kuşların saman çöplerini üst üste koyarak

yaptığı dingildik yuvalara hiç benzemez.

 

Benzer bir yuva yapabilen başka bir kuş yoktur: FARKLILIK.

 

Hiç kırlangıçları bir yerde pineklerken hatırlıyor musunuz?

Devamlı uçarlar: ÇALIŞKANLIK.

 

İnanılmaz hızlıdırlar, su zerresini havada yakalarlar: HIZ.

 

Binlerce mil uzaktan hep aynı yuvaya dönerler.

 

Ömürlerinin sonuna kadar yuvalarına bağlıdırlar: YURT SEVGİSİ

 

Ben Kırlangıçları hep çok sevdim.

 

 Uyuşuklaştırılmaya çalışılan yeni nesil Türk gençlerine,

 

 zekası yeterince  mevcut ama  cips-kola-hamburger-playstation oyunlarla

dünyaları  basitleştirilmeye  ve daraltılmaya çalışılan,

 

her yerde cep telefonu ile konuşma ve ipod ile pop müzik dinlemeye sevk

edilerek kulaklıkla dolaşıp, yerde yatan kaza yapmış yaralıya bile bakmadan geçebilecek duyarsızlığa kanalize edilen, survivor- kutu kutu manyaklıklarını kaçırmayan ama  -hakiki - haberleri izlemeyen ,

 

babası çalıştığı  fabrika kapandığı için işsiz olduğu halde alış veriş

merkezlerinde herşeyi ithal kullanmaya

 

 alıştırılmak istenilen,  bu güzel ülkemin geleceği, aydın gençliğimize bir

sinyal, bir başlangıç olsun..

 

 Kuş kadar  bile olamayanlara...

M.Tarık Çetin