MUMLARIN ÖYKÜSÜ

Dört tane mum usul usul yanıyordu. Ortalık öylesine sessizdi ki mumların konuşmalarını  duyulabiliyordunuz .

Birinci mum dedi ki :

"Ben BARIŞ' ım ! Ama kimse benim yanmama yardımcı olmuyor .Sanırım yakında söneceğim ."

Alevi hızla azaldı ve sonunda tamamen söndü ..

İkici mum :

"Ben VEFA' yım ! Ne yazık ki artık vazgeçilmez değilim .Onun için bundan sonra yanıp durmamın bir anlamı kalmadı "

Sözlerini tamamladığında esen hafif bir rüzgar onu söndürdü..

Sırası geldiğinde üçüncü  mum hüzünlü bir sesle dedi ki :

"Ben SEVGİ' yim  ! Yanacak gücüm kalmadı . İnsanlar beni unuttu , değerimi anlamıyorlar . En yakınlarını sevmeyi bile unuttular ."

Ve daha fazla beklemeden sönüp gitti ..

Ansızın ...

Odaya bir çocuk girdi ve 3 mumun da yanmadığını gördü .

"Neden yanmıyorsunuz ? Sizin sonsuza kadar yanmanız gerekmiyor muydu ?"dedi 

ve ardından ağlamaya başladı ..

O zaman dördüncü mum konuşmaya başladı :

"Korkma ben yandığım sürece öteki mumları da yeniden yakabiliriz , ben  UMUT' um !"

Çocuk parıldayan gözleriyle UMUT mumunu aldı ve öteki mumları birer birer yaktı ..

UMUT ışığı yaşamımızdan hiç eksik olmamalı ki hepimiz onunla birlikte Vefa' yı , Barış' ı ve Sevgi' yi yaşatabilelim  !!!

Gününüz aydınlık olsun ...