Vaktiyle köyün birinde, ahalinin tarlaları ve meyve sebze bahçelerini suladığı bir su kaynağı varmış. Bu kaynak köyün ortak malıymış. Civarda başkaca su kaynağı olmadığından bütün köylü, arazisini bu kaynaktan nöbetleşe sıra ile sularmış. Kimin ne vakit, ne kadar su kullanacağı belliymiş ve herkes kendi hakkına riayet eder, komşularının hakkına da saygı gösterirmiş. Ancak her köyde olduğu gibi, bu köyde de açıkgöz bir adam varmış. Sebze bahçeyi su kaynağının hemen yakınında bulunan bu adam, herkes gibi sırası geldiğinde gider, kaynaktan suyunu alırmış ama bununla yetinmeyip, kaynak ile bahçesi arasına gizli bir su yolu kazmış. Kimseler fark etmesin diye de su yolunun üzerini, taşla tahtayla kapatıp, üstüne de saman balyaları yığmış. Su, diğer vakitlerde bu saman altından aka aka açıkgözün tarlasına kadar gidermiş.

Yaz ortasında herkesin tarlası susuzluktan yanıp kavrulurken, onun ki, fidanların boy üstüne boy attıkları, yemyeşil bir haldeymiş. Üstelik bostanın ortasındaki sulama havuzu da, her zaman silme doluymuş, Köylüler, "Bu işin içinde bir iş var", diyerek araştırmışlar ve kısa bir süre sonra da, bu uyanığın saman altından su yürüttüğünü fark etmişler.