JUDOCU

Japonya'nın Kyoto şehrinde bir çocuk 10 yaşlarındayken bir trafik

kazası geçirmiş ve sol kolunu kaybetmiş. Oysa çocuğun büyük bir ideali

varmış . Büyüyünce iyi bir judo ustası olmak istiyormuş.

 

Sol kolunu kaybetmekle birlikte, bu hayali de yıkılan çocuğunun büyük

bir depresyona girdiğini gören babası, Japonya'nın ünlü bir Judo

ustasına gidip yapılacak bir şeyin olup olmadığını sormuş...

 

Hoca :

 

-Getir çocuğu, bir bakalım, demiş.

 

Ertesi gün baba-oğul varmışlar hocanın yanına...

 

Hoca çocuğu süzmüş ve...

 

-Tamam demiş...

 

-Yarın eşyalarını getir, çalışmalara başlıyoruz.

 

Ertesi gün çocuk geldiğinde hocası ona bir hareket göstermiş ve bu

hareketi çalış demiş.

 

Çocuk bir hafta aynı hareketi çalışmış...

 

Sonra hocasının yanına gitmiş. "Bu hareketi öğrendim başka hareket

göstermeyecek misiniz hocam ?" diye sormuş.

 

Hocanın cevabı :

 

Çalışmaya devam et olmuş...

 

2 ay, 3 ay, 6 ay derken çocuk okuldaki bir yılını doldurmuş...

 

Çocuk bu bir yıl boyunca hep o aynı hareketi tekrarlamış.

 

Hocanın yanına tekrar gitmiş :

 

-Hocam bir yıldır aynı hareketi yapıyorum bana başka hareket

göstermeyecek misiniz ?

 

-Sen aynı hareketi çalış oğlum. Zamanı gelince yeni harekete geçeriz...

 

2 yıl ,3 yııl, 5 yıl derken çocuk judodaki 10. yılını doldurmuş.

 

Bir gün hocası yanına gelip. .."Hazır ol ! " demiş... "Seni ülkemizin

en büyük turnuvasına yazdırdım.

 

Yarın maça çıkacaksın !"... Delikanlı şok olmuş...

 

Hem sol kolu yok hem de judo da bildiği tek hareket var.

 

Ünlü judocuların katıldığı turnuvada hiçbir şansının olmayacağını

düşünmüş ; ama hocasına saygısından ses çıkarmamış...

 

Turnuvanın ilk günü delikanlı ilk müsabakasına çıkmış. Rakibine

bildiği tek hareketi yapmış ve kazanmış. Derken.. ikinci ve üçüncü

maç...

 

Çeyrek, yarı final ve final...

 

Finalde delikanlının karşısına ülkenin son on yılın nağmalup şampiyonu çıkmış.

 

Tam bir yenilmez. Delikanlı dayanamayıp hocasının yanına koşmuş...

 

-Hocam hasbelkader buraya kadar geldik ama rakibime bir bakın hele...

Bende ise bir kol eksik ve bildiğim tekbir hareket var...

 

Bu kadar bana yeter... Bari çıkıp ta rezil olmayayım izin verin

turnuvadan çekileyim..

 

-Olmaz demiş hocası. Kendine güven, çık dövüş.

 

Yenilirsen de namusunla yenil.

 

Çaresiz çıkmış müsabakaya. Maç başlamış.Delikanlı yine bildiği o tek

hareketi yapmış ve tak !...

 

Yenmiş rakibini ve şampiyon olmuş.

 

Kupayı aldıktan sonra hocasının yanına kosmuş :

 

-Hocam nasıl oldu bu iş ?... Benim bir kolum yok ve bildiğim tek bir

hareket var. Nasıl oldu da ben kazandım ?

 

-Bak oğlum 10 yıldır o hareketi çalışıyordun.

 

O kadar çok çalıştın ki , artık yeryüzünde o hareketi senden daha iyi

yapan hiç bir kimse yok.

 

Bu biiir,

 

-İkincisi de o hareketin tek bir karşı hareketi vardır...

Onun için de rakibinin senin sol kolundan tutması gerekir.

 

Bunu anlatan kadim dostum Shicho Ishiguro San bir de şunu ekledi :

 

İnsanların eksiklikleri bazen , aynı zamanda en güçlü tarafları olabilir ;

 

Ama yeter ki bu eksiklik kafalarında olmasın...