Ümit Yaşar Oğuzcan

Günlerden bir gün

Hamama gideceği tuttu

Sadrazam hazretlerinin.

Bir yanında birinci veziri,

Bir yanında ikinci veziri,

Bir yanında üçüncü veziri,

Sonra efendime söyleyeyim;

Peşkircibaşısı,

Nalıncıbaşısı,

Sabuncubaşısı,

Velhasıl tam dört yüz kişilik kafile

Peştamal takip girdiler hamama,

Geçtiler kurnaların başına

Üçer beşer.

Sadrazam derseniz;

Kuruldu göbek taşına,

Yan gelip yattı.

Memleketin en ünlü tellakları

Sardılar dört bir yanını,

Kimi elini kaptı kimi bacağını,

Bir keseleme, sürtme faslıdır başladı.

Tam on iki saat,

On iki ünlü tellak

İncitmeden keselediler

Hazretin mübarek vücudunu.

Öylesine kir çıktı ki sormayın

Her biri nah parmağım gibi.

‘ -Aman efendim bu ne kiri?’ Demeye kalmadı,

Keselerin altında eriyip gitti

Koskoca sadrazam.

Bütün maiyet erkânı yerinden fırladı 

 '-Nittunuz Devletliyi'

Dediler tellaklara.

Tellaklar cevap verdi: 

 - Biz yıkadık keseledik

Devletlinin kirden ibaret

olduğunu bilemedik.

Suç bizde değil,

Neyleyelim.

Kir bitti

Sadrazam elden gitti.