EŞEĞE GEM VURMAYIN
 
Benim ağzım pek yandı,
Aman siz dikkat edin,
Yalnız aylık olan adama hürmet edin,
Haddini kim bilmezse ona hakaret edin.
Ele alçak durmayın, onu hakikat sanır,
Eşeğe gem vurmayın,
Kendisini at sanır.
 
İnsanların kimisi uyuz köpek gibidir,
Kimisi ayı gibi, kimi eşek gibidir,
Tilkiye doğru olmak,
Hakka sövmek gibidir.
Namerdi okşamayın,
Onu bir tokat sanır,
Eşeğe gem vurmayın,
Kendisini at sanır.
 
Pehpehler, pohpohlarla
Çok itleri at yaptık,
Uçurduk da göklere
Alkıştan kanat yaptık,
Hiç yoktan başımıza
Koca saltanat yaptık,
Üstüne çul vursanız, it onu kanat sanır,
Eşeğe gem vurmayın,
Kendisini at sanır.
 
İşini uyduranlar tilki gibi kurnazdır,
Silahı hep yalandır, zekası gayet azdır.
Yalanını tutsanız,
Fayda yok, utanmazdır.
Yüzüne tükürürseniz, onu kalafat sanır,
Eşeğe gem vurmayın
Kendisini at sanır.
 
Gösterme karda gez de
Kimseye izlerini,
Kıymet bilmeyenlere
Arz etme cevherini,
Varlığını belli et,
Açmadan her yerini,
Bir hamal kayığını
Sarhoş bilmez, yat sanır,
Eşeğe gem vurmayın
kendisini  at sanır.
 
Sözü yerinde söyle, demiri tavında döv,
Öveceğin adamı iyi tart da öyle öv,
Söveceğin adamın yüzüne tükür de söv,
Yüzüne tükürmezsen, onu iltifat sanır,
Eşeğe gem vurmayın, kendisini at sanır


NAMDAR RAHMİ KARATAY - 1937