Kadındır Adı Yağmurun

Can çekişmeler / mavi küskünü sularda
Yılgın kıraçlarında gönlümün yılkı atları / yüzün

Kanamaktır yaranın orgazmı
Çabuk ölümlere iten
Yenilgiler iç savaşlarımda
Senle başlayıp bende biten

Hiçlik sessiz duvarda resim
Şimdi yangınlara tohum nefesim

Ki yanardı geceler sesimizde
Gün geldim derdi de / aldırmazdık
Böyleydik iç içeyken
Kördük dünyaya / sağırdık
Döl tutmuş kelebek kadar
Ölümü hafife alırdık

Ak köpüklü mavi etekleri vardı denizin
Ateşe yakın yaşardık
(Çok sürmezdi bilirdik / bu yüzden aşk kesilirdik / ateş
olurduk çoğu zaman kıvılcımı tenlerimizde / yangın bizi
aşardı şehre bulaşırdı / seyrederdik / şiir dokurdu gözlerin
imgeleri eskimiş şiirlerle uçlarından yakardık /
hükümsüz kılardık zamanı)
Geceyi gün kılan ışıkta vardık

Ya şimdi / gece vakti
yolu kendine çıkıyor herkesin
isli camlarda yazan

Güne teğet bir güncenin /
İçinde adın yok artık senin

Ak köpüklü mavi etekleri de denizin
Var olan / yalnızca ekmek arası hazan...


Orhun Basat