MÜNAFIK

 

Anam da giyerdi baş örtüsünü

Ele güne açmak için giymedi

Allah’a inandı dini bütündü

Amma Hak’tan kaçmak için giymedi

 

Beyaz saçı serin serin tarardı

Bilirdi örtünmek neye yarardı

Edebiyle siyah poşu sarardı

Vaşinkton’a uçmak için giymedi

 

Anlardı iffeti korumaz örtü

İçine yansımış böyle bir dürtü

Ne Kur’an ın ne de kafirin şartı

Fiyakalar saçmak için giymedi

 

İman örtülmezdi bunu bilirdi

Gene de tarladan örtük gelirdi

Güzellere bayılırdı ölürdü

Gizli gizli göçmek için giymedi                                                                                                                   

 

Gençliğinde al yeşildi yazması

Bir elinde kürek ile kazması

Kötü derdi kapalının azması

Hakka paha biçmek için giymedi

 

Adı: “Döndü” idi, ama dönmedi

Doksan yıldır ışıkları sönmedi

Başında yazmadan hiç utanmadı

İstiklalden geçmek için giymedi

 

Ak sütünü içtim ben o gelinin

Ekmeğini yedim çatlak elinin

Yakasından tutup dünya dölünün

Ahirete geçmek  için giymedi

 

Anamdır  yazmalı, bugünde dünde

Bu kutsal bir yazgıdır, MAHZUNİ sende

Cumhuriyet kuran, meclis içinde

BİR ŞEYTANI SEÇME İÇİN GİYMEDİ!!!!

                                              Aşık Mahzuni Şerif ‘98