NEYZEN TEVFİK

 

24 Mart 1879'da Bodrum'da doğdu,

28 Ocak 1953 'de İstanbul'da öldü.

Neyzen Tevfik genellikle toplum kurallarına

uymadan yaşamını sürdürmüştür. Sazını bir geçim kapısı haline geçirmemek için direnmiş,

yalnızca içinden geldiği zaman ney üflemiştir 

Padişah Abdülhamiti eleştiren hicivleri sebebiyle 1908 ikinci meşrutiyete kadar altı sene Mısırda yaşadı

 

Kime sordumsa seni doğru cevap vermediler
Kimi alçak, kimi hırsız, kimi deyyus dediler.
Künyeni almak için partiye ettim telefon,
Bizdeki kayda göre, simdi o mebus dediler.

be hey dürzü
ne ararsın tanrı ile aramda
sen kimsin ki orucumu sorarsın
hakikaten gözün yoksa haramda
başı açığa niye türban sorarsın

rakı, şarap içiyorsam sana ne
yoksa sana bir zararım; içerim
ikimiz de gelsek kıldan köprüye
ben dürüstsem sarhoşken de geçerim

işgaldeki hali sakın unutma
Atatürk'e dil uzatma sebepsiz
sen anandan yine çıkardın amma

baban kimdi bilemezdin şerefsiz..

 

Soruyorlar:
--Neyzen,çalarken mi neşelenirsin,yoksa neşeli olduğun zaman

mi çalarsın? .Maliye Bakanı hakkında yolsuzluk dedikodularının  dolaştığı bir dönemidir.
Neyzen: " Maliye Vekili değilim ki,çalarken zevk alayım "....

 

Felek

Yamansın her zaman aldattın beni,
Kâh düşürdün kâhi kaldırdın felek!
Mecnun'sun diyerek Leylâ peşinden,
Issız vâdilere saldırdın felek!

Rehbersin dedin ben ise kördüm,
Elimle başıma çok çorap ördüm.
Kendimi bıraktım âlemi gördüm,
Hesapsız günahlar aldırdın felek!

Şifadır dedin zehir tatdırdın,
Gençliğin okunu boşa attırdın,
Körlerin yurdunda ayna sattırdın,
Çıkmaz sokaklara daldırdın felek!

Barışmadı gönlüm merd ile zenle,
Ne bir iş bilenle, ne boş gezenle
Hicran köşesinde bozuk düzenle,
NEYZEN'e her telden çaldırdın felek!

Sahra-i cedid 1913

 

Fasulyeye benziyor

 

İkinci Mesrutiyet döneminde

nazırlığa getirilen bir zat,çok

 geçmeden yeğeninin vali olarak

 atanmasını sağlar.

 Karsılaştıklarında,Neyzen:

--Maşallah,kardeşinizin oğlu tıpkı

fasulyeye benziyor.

--Genç yasta vali oldu,neden

fasulyeye benzesin?

--İste bende onun için benzetiyorum ya.

Fasulye de sırığa sarılarak büyür.

 

Canan

Sevdalı akşamlar tekin değildir,
Pek dolaşma gönül viranesinde
Gururlu güneşler boyun eğildir,
Şaka yoktur aşkın efsanesinde.

İhtimal vermezsin, hem inanmazsın,
Ateşler sarmıştır, sen uyanmazsın,
Mestolduktan sonra artık yanmazsın
Gönlüm gibi hikmet peymanesinde.

Bir serseriyim ki dur aman bilmem,
Kalbinden başka bir mekan bilmem,
Gök kandil olmuşum, asuman bilmem
Bu mavi gözlerin meyhanesinde.
…………………………….

Herkesin Bildiğini
Basın çevrelerinde tanınmış bir hanım,

Neyzen'le karsılaşınca,
--Aşkolsun,benim için aşifte filan gibi

sözler söylemişsiniz ?
Neyzen elini sinek kovalar gibi sallamış;
--Hanım,sen beni tanımıyorsun.

Ben herkesin bildiği şeyleri söylemem.

 

Felsefemdir kitab-i imânim,
Taparim kendi ruhumun sesine.
Secde eyler hakikatinim her an,
Kalbim ates-i mukaddesine

 

Göründü memleketin iç yüzü,çöktüyse temel.
Şimdilik harice karsı yüzümüz olsa dahi
Yüzümüz yok bakacak kabrine ecdâdımızın.
Tükürür zannederim çehremize, vatanın tarihi.

 

Evin yolu

Aksaray'da bir ev kiralar.Yeni taşındığı sıralar,geceleri 

 meyhaneden dönerken ara sokak içindeki evini

bulmakta güçlük çekmektedir.

Bir gece,karsısına çıkan bekçiye:
--Bekçi baba,Neyzen Tevfik buralarda bir yerde oturuyor

.Sen evini biliyor musun?
--Neyzen Tevfik sensin ama beyim!
--Ben sana kimim diye sormadım,

Neyzen Tevfik'in evini sordum... .

 

Gelin gibi...
Son hızla giden taksinin şoförüne sesleniyor:
--Aman oğlum,n'olur biraz yavaşla.
--Merak etme baba,biz bu taksiyle gelin taşıyoruz.
--Desene biz de düzülecekler arasındayız