Baba erenler bir gün hamama gitmis. Güzelce yikanmis,
temizlenmis, göbek tasina uzanip keyif çatmaya baslamis.
Derken, gözü hamamin içinde dolasan, milletin ayaklari
altinda ezilen hamam böceklerine takilmis. Bektasi ister
istemez düsünmüs ve içinden Allah'a seslenmis:
Yüce Allah'im, hikmetinden sual olunmaz, lakin ne diye su
hamam böceklerini yarattin ? Zavalli hayvanlar, hepsi de
kara kuru, çirkin, hiçbir ise yaramaz. Bir de böyle hamam
köselerinde ordan oraya kostururlar, çile çekerler, ayak
altinda ezilirler.
 
Bektasi biraz daha fikredip hamam sefasini tamamlamis ve
evine dönmüs.
  
Aradan haftalar geçmis. Bir gün baba erenlerin kaba
etinde bir kasinma baslamis. Ama ne kasinma ! Önce tatli tatli
kasinirken, bektasi artik dayanamaz olmus.
Kasindikça kasinmis, kaba etleri yara bere içinde kalmis.
Is zevk vermekten çikip adeta bir iskenceye dönüsmüs.
Erenler artik sirtüstü yatamaz, oturamaz olmus.
Tanidigi ne kadar doktor varsa hepsine kaba etlerini
göstermis, bir çare bulamamislar. Bektasi cani aciya
aciya kaba etlerini ovaliyor, resmen sakir sakir kan akiyormus.
Sonunda, al canimi ya Allah diye dualar etmis.
  
Nihayet baba erenlere sifali otlar kullanarak her
hastaligi iyilestiren bir kocakariyi tavsiye etmisler.
 
 Erenler, çaresiz, kadini çagirmis, cilk yara
olan kaba etini ona da göstermis.
 
Kadin, Bektasiye, derhal usagini hamama gönder.
Bulabildigi kadar hamam böcegi toplasin, demis.
Söyledigini yapmislar. Sifaci kadin getirilen
böcekleri bir tokaçla güzelce ezmis. Içine çesitli otlar katmis, macun
kivaminda bir merhem hazirlamis, bektasinin kaba etlerine
sürmüs. Bu merhemi iki hafta boyunca düzenli
kullanirsaniz hiçbir seyiniz kalmaz demis ve gitmis.
 
Hakikaten birkaç hafta sonra bektasi tamamen iyilesmis.
Iyilestikten sonra bektasi bir is geregi deniz
Yolculuguna çikmis. Gemi güzel güzel ilerlerken birden
firtina kopmus. Dev gibi dalgalar gemiyi sanki bir findik kabugu gibi
ordan oraya savurmaya baslamis.
 
Kaptan duruma bakmis, yolculari çagirmis ve onlara
seslenmis: Bu firtinaya dayanamayiz. Isimiz Allah'a
kaldi !
 
Herkes dua etsin, belki yüce Allah halimize acir,
firtinayi uzaklastirir. Bunun üzerine yolcular bildikleri bütün
dualari okumuslar. Kimisi adaklar adiyor, kimisi eger
kurtulursa yüzlerce fakiri doyuracagini falan
söylüyormus.
 
Içlerinde sadece baba erenler, diger yolculara aldirmadan
piposunu yakmis firtinayi seyrediyormus.
Bunu gören kaptan, bektasiyi azarlamis:
 
- Bre zindik, herkes dualar ediyor, sen niye bize
katilmiyorsun?
 
O zaman erenler cevabi yapistirmis:
 
- Bak, kaptan efendi, ben cenab-i Allah'in isine bir defa
karistim, aylarca g.tümün üstüne oturamadim !
Bundan sonra asla isine karismam. Gemi onun, ister
batirir, ister çikarir.