DÜNYA ÇEVRE GÜNÜ

( 5 – 11 Haziran )

 

İnsanların sürekli yaşadıkları yere çevre denir. Dağlar, ovalar, çayırlar, ormanlar, göller, denizler, ırmaklar, doğal çevreyi oluşturur.

Doğal Çevrenin korunması amacı ile 1972 yılında İsveç'in Stockholm kentinde Birleşmiş Milletler Çevre Konferansı toplandı. Bu toplantıda çevre sorunları ele alındı. Çevre kirlenmesine karşı üye ülkeler ortak çözüm yolları aradılar. Birleşmiş Milletler Çevre Konferansında 5 Haziran gününün Dünya Çevre Günü olması kararlaştırıldı. Her yıl Birleşmiş Milletler'e üye ülkelerde 5 Haziran Dünya Çevre Günü olarak değerlendirilir.

Ülkemizde bu amaçla 1978 yılında Türkiye Çevre Sorunları Vakfı, daha sonra Çevre Müsteşarlığı kuruldu. Başbakanlığa bağlı Çevre Müsteşarlığı 5-11 Haziran tarihleri arasını Çevre Koruma Haftası olarak kabul etti. Çevre Koruma Haftasında okullarda öğrencilere doğal çevrenin korunması gereği öğretilir. Hafta boyunca radyo ve televizyonda halka çevre kirlenmesi ile ilgili bilgiler verilir. Alınması gerekli önlemler anlatılır. Gazete ve dergilerde doğal çevrenin korunmasına ilişkin yazılara yer verilir.

Doğal çevrenin kirlenmesi bütün ülkelerin ortak sorunudur. Çevre kirlenmesi hepimizin günlük yaşayışını etkileyen bir olaydır. Uygarlığın gelişmesi, endüstrileşme sonucu fabrikalarda insan gücüne gereksinme arttı. Kırlarda, köylerde, doğal çevrede yaşayan insanlar kentlere göçtü. Kent nüfusu önemli ölçüde çoğaldı. Kentlerde nüfusun artışı ve endüstrileşme ile birlikte çevre sorunları ortaya çıktı. Bu sorunun en önemlisi çevre kirlenmesidir.

Başlıca çevre sorunları su, hava ve toprak kirlenmesidir.

Su kirlenmesi ile deniz hayvanlarının yaşam ortamları bozulur. Kirli sularda avlanan balık ve öteki deniz ürünlerini yemeyelim. Böyle sularda yüzmeyelim.

Hava kirliliği daha çok yakıtların gereği gibi yakılmaması sonucu ortaya çıkar. Kirli hava solunuma elverişsiz havadır. Kirli hava solunum yolları hastalıklarını artırır. Solunum organlarımızı yorar. Hava kirliliği ölümlere bile sebep olur.

Toprak kirlenmesi; çeşitli ilaç ve gübrelerle toprağın tarıma elveriş­siz duruma gelmesidir. Çiftçilerimiz; tarlada kullanacakları ilaç ve gübre çeşidini ziraat mühendislerine, teknisyenlerine sormalıdır. Hangi gübrenin hangi cins topraklarda yararlı olacağı bilinmektedir. Bu nedenle; ilgili uzmana danışmaksızın ilaç ve gübre kullanılmamalı. Toprak kirlenmesi toprağın verimini azaltır. Bitki hastalıklarını çoğaltır.

Bugün pek çok ilimiz çevre sorunları ile karşı karşıyadır. Örneğin Ankara'da hava, İstanbul'da su. Mersin ve Adana'da toprak kirlenmesi birer çevre sorunudur.

 

DOĞAL ÇEVRENİN KORUNMASİ İÇİN ALINACAK ÖNLEMLER

Doğal çevrenin korunması : Bu konuda alınabilecek belli başlı önlemler şunlardır:

• Akar ve durgun sular, insan ve hayvan artıkları ile kirletilmemeli,
• Biriken çöpler hemen kaldırılmalı,
• Zararlı hayvanların, böceklerin özellikle, karasinek ve sivrisinekle­rin üreyip çoğalmaları engellenmeli,
• Kanalizasyon borularındaki patlamalar hemen ilgililere bildirilme­li.
• Yakıtların tam yakılması sağlanmalıdır. Böylece hem enerji kaybı, hem de hava kirliliği önlenmiş olur.

Doğal çevrenin kirletilmesi yasalarımıza göre suçtur. Bu suçu işleyenlere para ve hapis cezaları verilir.

Doğal çevre bizim çevremizdir. Biz doğayı korudukça doğa da bizleri korur. Havaya, suya, toprağa karışan kimyasal artıklar doğayı etkiliyor. Bu artıkların çoğalması insan sağlığını bozuyor. Kısaca çevre sorunları, sağlımızla yakından ilgili bir konudur.

Bulunduğumuz yeri kirletmeyelim. Doğal çevrenin güzelliklerini korumak hepimizin görevidir. Bu konuda girişilen çalışma ve çabalara katılalım. Soluduğumuz havanın, içtiğimiz ve kullandığımız suların, bulunduğu­muz yerin temiz olmasını istiyorsak çevre kirlenmesine engel olalım. Sağlımıza uygun bir çevrede yaşamak için doğal çevremizi koruyalım.

 

 

ÇEVREMİZ Çöplerimiz birikmesin Sularımız kirlenmesin Yakıtımız tam yakılsın Temiz olsun her şeyimiz.        Oynayalım hep coşalım        Bu yurdu temiz tutalım Sokağımızla caddemiz Köyümüzle, kentimiz Temiz olsun hep çevremiz Güzel olsun hep yöremiz.        Oynayalım hep coşalım        Bu yurdu temiz tutalım Yaylada ovada dağda Pırıl pınl bir doğada Oynayalım hep coşalım Bu yurdu temiz tutalım. Erol YAVUZ	BİR YER DÜŞÜNÜYORUM Bir yer düşünüyorum, yemyeşil, Bilmem, neresinde yurdun? Bir ev, günlük güneşlik, Çiçekler içinde memnun.           Bahçe kapısına varmadan daha,           Baygın kokusu ıhlamurun,           Gölgesinde bir sıra, der gibi;           — Oturun! Haydi çocuklar haydi, Salıncakları kurun! Başka dallarsa, eğilmiş; — Yemişlerimizden buyurun!           Rüzgar esmez, konuşur;           — Uçurtmalar uçun, çamaşırlar kuruyun.           Mutlu olun, yaşayın,           Ana, baba evlat, torun. Z. Osman SABA	ELMA AĞAÇLARI Bir gün gelir, çiçeklenir, Yine elma ağaçları, “Artık bahar geldi!” denir, Dallar öter yamaçları.         Kelebekler üşer üşer,         O mavili çiçeklere;         Sonra yağmur gibi düşer         O çiçekler bütün yere. Güzel ağaç! derim, yazık! Yetim kaldın bir tarafta. Dallar iner yere artık, Geçer geçmez birkaç hafta.         Kapılırım bir sevince         Sonu gelmez hülyalarla;         Zümrüt dallar süslenince         Kıpkırmızı elmalarla. Emin Recep GÜREL	MEMLEKET TÜRKÜSÜ El gibi dolaşma Anadolu’nda, Arkadaş, yurdunu içinden tanı: Dinle bir yosmayı pınar yolunda, Dinle bir yaylada garip çobanı.   Bir ıssız ev gibi gezdiğim bu yurt, Yavrunun derdiyle ah eder Bayburt, Yıllarca döktürür sana gözyaşı Tuna’nın özlemi yakar Maraş’ı...   Bir çölü andırır, bil ki dört yanın, Bağrını delmezse yanık türküler : Varlığı bu korla tutuşmayanın Kirpiği yaşarsa gözleri güler. Faruk Nafiz ÇAMLIBEL
GELİNCİK Rengi bayrağıma eş Tarlalarda bir ateş Ekinlerle hep kardeş Çayırlarda biricik Al ipekli gelincik Rüzgarlara gelemez Yaprağına değilmez Gelinciği kim sevmez Sapları da incecik Kara gözlü gelincik.	ÖZ VATANIM TÜRKİYE’M Kara dere haşmetinle durma ak, Huzur verir sana tepeden bakmak. Kenarında dalıp yatıp uyumak, Canım benim, öz vatanım Türkiye’m.   Kenarında otur çalı çırpı yak, Bir koçan mısır al üstüne bırak. Böyle güzellikler olmasın ırak, Canım benim, öz vatanım Türkiye’m.   Yürü yol boyunca stresten uzak, Her yanı bir cennet hangisini yazsak. Tek tek değil, hep birlikte korusak, Canım benim, öz vatanım Türkiye’m. Hakkı ÇEBİ	ÇİÇEKLER KELEBEKLER Binbir renkle gülüyor, Bahçemizde çiçekler. Gururla süzülüyor, Uçuşan kelebekler.   Ayrıdır her çiçeğin, Adı, şekli, kokusu. Hele şu kelebeğin, Rengi pek hoş doğrusu.   Hazırlıyor çiçekler, Baharın neşesini. Sonra da kelebekler, Okuyor bestesini. Hasan NAHİT	PAPATYALAR Bahar olsun da seyredin Nasıl süsler bayırları, Zümrüt gibi çayırları, Yüze güler o incecik Gelin yüzlü papatyalar, Altın gözlü papatyalar.   Tarlalarda hoşa giden, Sarı, turuncu, pembe, mor, Bir çok güzel çiçek olur. Bence güzeldir hepsinden Gelin yüzlü papatyalar, Altın gözlü papatyalar. Yaprakları kıvır kıvır, O da ayrı bir güzellik. Boy pos, boyun ipincecik. Hem güzel, hem de nazlıdır Gelin yüzlü papatyalar, Altın gözlü papatyalar.   Rüzgar eser kâh o yana, Kâh bu yana, hep beraber, Dalga dalga eğilirler, Neşe verirler insana Gelin yüzlü papatyalar, Altın gözlü papatyalar. Tevfik FİKRET
	GÜZEL SÖZLER   ·        Biz doğayı korudukça doğa da bizi korur. ·        Herkes sağlıklı, dengeli bir doğal çevrede yaşamak hakkına sahip­tir. ·        Çevre kirliliği, her anımızı etkileyen sağlıklı bir yaşam konusudur. ·        Sağlıklı yaşam, sağlıklı çevre ile olur. ·        Yarının doğası bugünden yaratılır. ·        Bakarsan bağ olur, bakmazsan dağ olur. ·        Yaş kesen, baş keser.